Van mijn eerste dag als griffier bracht ik de helft door in de kerk en op het kerkhof. Een raadslid was net overleden. Het was een lange en zware dienst. De man was op leeftijd, de treurende familie en vrienden kende ik niet. Een beetje verlegen tekende ik het condoleanceboek, zette nadrukkelijk mijn functie erbij […]
“Weet u wat dit is?” riep ik theatraal en geheel tegen mijn persoonlijke stijl in. Ik hield tijdens het debat een kwartje in mijn vingers en liet het zien. “Het is het kwartje dat bij de wethouder niet valt”, zei ik fel. Als ik er nu aan terugdenk moet ik van gêne blozen. Hoe kwam […]
Het gaat in de politiek minder om de inhoud en meer om de persoonlijke geloofwaardigheid. Door een diepgeworteld wantrouwen in politici is er grote behoefte aan mensen die wél te vertrouwen zijn. Politici moeten daarom hun kiezers zien te overtuigen van hun oprechtheid. Dit resulteert in gemaakte spontaniteit en berekenende eerlijkheid en ondergraaft juist het […]
Niet De Profeet, maar Woorden als het morgenrood was mijn favoriete bundel. We lazen op school allemaal Gibran. De goedkope paperbacks met eindeloos veel passages onderstreept heb ik bewaard, elke pagina volgeschreven met zaken die mij toen bezighielden: liefde, waarheid, hoop. Veel later pas heb ik opgezocht wie die Gibran eigenlijk was. Zijn schrijfsels waren […]
De leden stemmen zonder last. In de Republiek der Zeven Verenigde Provinciën was het anders. De Staten-Generaal was de vergadering van afgevaardigden. Ze kregen een last mee, dat wil zeggen een opdracht. Om bij de stemming daarvan af te wijken, moesten ze eerst overleggen met hun provincie. In 1848 werd in de Grondwet opgenomen dat […]
Vertrouwelijke informatie delen normaal? WTF? Het raadslid las het artikel en sprong uit zijn vel uit boosheid. Recent zat hij in een vertrouwenscommissie. De commissaris van de Koning had hem en zijn collega’s streng toegesproken over het belang van geheimhouding. Hij had één voor één zijn woorden beklemtoond over aangifte doen bij schending. De griffier […]
