Al mijn verhalen, honderden malen, gaan over de zee.
Bij haar aan het strand, daar voel ik mij thuis, omarm haar geruis.
Hoe weids en sereen, onstuimig, verward, ze past in mijn hart.
Weer denk ik aan haar! Een golf van gemis, mijn ziel in de mist.
Zal ze nog komen in zilte dromen van onschuld en rust?
Een bries neemt mij mee, met ogen vol tranen, ben ik de zee.
