Dat het lokaal poppodium uitgerekend op kerstavond een Xmas Metalnight programmeerde schoot een Christelijke fractie behoorlijk in het verkeerde keelgat. De pompeuze teksten in de promo met demonen, duivelse hekserij en sinistere thema’s lieten weinig aan de verbeelding over. Het eveneens ronkend persbericht dat de schriftelijke vragen van de fractie aankondigde, was doorspekt met afschuw en afkeuring. Een gevaar voor de geestelijke gezondheid van de jeugd werd het concert genoemd en het intrekken van de gemeentelijke subsidie wel het minste dat moest gebeuren. De inhoud daargelaten is het interessant om te analyseren wat er gebeurde: wat was de bedoeling en wat het effect van de inzet van het raadsinstrument ‘schriftelijke vragen’ door deze fractie.
Het college van B&W beantwoorde de schriftelijke vragen binnen de gestelde termijn. Zoals te verwachten was de reactie zakelijk: nee, wij gaan niet over de programmering, daar gaat het poppodium over. En nee, wij gaan niet over de tere kinderzielen, daar gaan de ouders over. Als de bedoeling was om daadwerkelijk de subsidie stop te zetten, dan is dat in de verste verte niet gelukt.
De media-aandacht was enorm. Lokaal, regionaal en landelijk, alle media pakten het bericht op. Het leverde vermeldingen en interviews, een podium om aandacht te vragen voor dit onderwerp, dat voor de fractie principieel en gevoelig lag. Ook op social media waren de reacties talrijk en fel. Hoe onafhankelijk en vrij kan gesubsidieerde kunst zijn, altijd een dankbaar thema voor polemiek. Wie is verantwoordelijk voor de bescherming van de jeugd, nog zo’n thema. Als het de bedoeling was om publiciteit te genereren voor het onderwerp of het standpunt, voor de eigen achterban of voor een breder publiek, dan is dat buitengewoon goed gelukt.
De media-aandacht had een neveneffect. Ook mensen die nog nooit hadden gehoord van de Metalnight namen kennis van het programma. De optredende bands bedankten de fractie in kwestie voor zoveel free publicity. Het schijnt dat het concert uiteindelijk uitverkocht is, omdat zelfs de twijfelaars na zoveel rumoer overstag gingen en een kaartje kochten. Als het de bedoeling was dat zo weinig mogelijk jongeren naar het concert zouden gaan en blootgesteld zouden worden aan ‘satanische’ invloeden, dan is dat niet gelukt. Sterker nog; precies het tegenovergestelde was het effect.
Hoe belangrijk het is kortom om goed na te denken over het beoogd effect bij de inzet van raadsinstrumenten. Er kan een wereld liggen tussen de bedoeling en het effect.
