Verontwaardigd was hij toen de griffier hem liet zien waar de fractiekamer was en de koffieautomaat en hem zijn pasje, sleutel en wachtwoord gaf: “Ik heb je zo vaak gevraagd of ik hier ergens mocht vergaderen en het mocht niet. Nu word ik met alle egards behandeld!”
Natuurlijk, reageerde de griffier opgewekt. “Tot gisteren was je lijsttrekker van een partij die nog niet in de raad zat, vandaag ben je raadslid. Gisteren burger, nu volksvertegenwoordiger. Vergader maar zoveel je wilt. En als ik ergens mee kan helpen, als je iets wil weten, dan vraag je dat maar”.
Het eerste wat hij deed was een verkiezingsposter in zijn fractiekamer ophangen met TEGEN erop. Zijn partij was nieuw in de raad.
Bij de installatie sprak de burgemeester de raad toe. Ze wenste de nieuwe raadsleden veel succes, wijsheid en plezier toe. Ze benadrukte hoe belangrijk en eervol het lidmaatschap van de raad is. Realiseer je wel, voegde ze eraan toe, ongeacht je partij, achtergrond of verkiezingsbeloften dat de gemeente voor burgers een pot nat is. Ze schoppen tegen de gemeente aan als zaken ze niet bevallen en zijn kritisch over alles wat in het gemeentehuis wordt bedacht. Wees je ervan bewust dat jij vanaf nu ook DE gemeente bent, je behoort tot de gevestigde orde. Tot gisteren protesteerde je samen tegen gemeentelijke plannen, nu staan zij buiten en jij aan de andere kant.
Je gaat anders praten, jargon gebruiken, regels en procedures volgen, dat hoort er allemaal bij. Voor je het weet ga je je meer identificeren met de gemeente dan met de burgers. Het pluche went snel. Vergeet een ding niet: Je ging de raad in om de brug naar de samenleving te zijn, kijk uit dat je niet de kloof wordt.
