Van mijn eerste dag als griffier bracht ik de helft door in de kerk en op het kerkhof. Een raadslid was net overleden. Het was een lange en zware dienst. De man was op leeftijd, de treurende familie en vrienden kende ik niet. Een beetje verlegen tekende ik het condoleanceboek, zette nadrukkelijk mijn functie erbij om duidelijk te maken dat ik er toch een beetje bij hoorde. In de speeches werd hij betrokken en sociaal genoemd, een markante persoonlijkheid, hij had zich zo ingezet als lid van raad. Waarvoor was mij niet duidelijk. Maar wij waren dankbaar voor wat hij had betekend.
Er volgden jammer genoeg in de loop van de jaren meer begrafenissen en diensten. Ik schreef zelf meerdere teksten voor In Memoriams, tegenwoordig haast elke maand. Zeker voor de raadsleden uit een lang vervlogen verleden valt het niet mee om er een aardig verhaal van te maken. De notulen waar je informatie uit kunt putten en inspiratie uit kunt halen, de afscheidsspeech van de burgemeester destijds, zeggen haast niets over de context, de tijdsgeest, de sfeer, het karakter van de overledene. Soms, zelden eigenlijk, is nog ergens een artikel te vinden over wapenfeiten, een debat of een stemming. ‘De nacht van’ of ‘De motie van’ zijn tegenwoordig een zeldzaamheid.
Het zal ongetwijfeld ook te maken hebben met de steeds kortere zittingsperiode van raadsleden. Wat voor een erfenis kun je achterlaten eigenlijk na vier jaar, waarvan het eerste al opgaat in het inwerken en het laatste alweer half op campagne? Misschien heeft het ook te maken met de lokale pers, die op veel plekken haast verdwenen of zieltogend is. En dat van het beleid van de gemeente zo’n 90 procent vastligt met weinig bewegingsruimte, maakt de marge om het verschil te maken uiterst klein. Maar zou het ook te maken kunnen hebben met de nuchterheid van de hedendaagse lokale politiek, wars van grootse idealen en plannen, net boven het niveau van de stoeptegel, maar vooral niet boven het maaiveld? Het is een keuze, respect daarvoor.
Zeg eens eerlijk: hoe wil je worden herinnerd als raadslid? Sta er eens bij stil, maak zelf je eigen concept- IM. En doe het vervolgens gewoon, wat je echt wilt!
