Heeft u dit jaar een kerstpakket ontvangen? Dan behoort u tot de driekwart van de werknemers in Nederland die er ook een hebben gekregen. En vindt u ook dat het kerstpakket moet blijven? Dan bent u in elk geval niet die ene van de tien die dat niet vindt. De traditionele kerstdoos blijft populair onder de meeste Nederlanders en mag best zo’n vijftig-zestig euro kosten, blijkt uit onderzoek. Opgeteld een heel bedrag, maar hoe anders kan de baas een keer per jaar blijk geven van zijn waardering.
Krijgen raadsleden ook een kerstdoos? Ik maak mee dat ze worden vergeten, bewust overgeslagen of bij bezuinigingen als eerste weggesneden. En ook dat ze meegaan met dezelfde bestelling voor de pakketten voor de medewerkers, de langdurig ingezette externen, gedetacheerden, stagiaires en brandweervrijwilligers.
Het is hoe dan ook een terugkerende kwestie. Wie beslist er eigenlijk over of de raad een kerstpakket krijgt? Is dat gewoon bedrijfsvoering en hangt het af van de geldende richtlijnen of moet de raad dat zelf expliciet beslissen? En krijgen naast raadsleden ook de commissieleden, burgerleden of fractieassistenten er ook een? En als een raadslid pas halverwege het jaar is aangetreden, wat dan? En dan de discussies aangezwengeld door raadsleden die het pure geldverspilling vinden en dat geld willen besteden aan maatschappelijke doelen. Dat leidt wel eens tot een motie in de raad en het daarmee samenhangende ongemakkelijke debat met de andere raadsleden die niet kunnen wachten om de kerstdoos mee te nemen naar huis. Voor de kinderen.
Als consensus bereiken in de politiek al ingewikkeld is, dan de meningen op een lijn krijgen over het kerstpakket al helemaal. Want het gaat helemaal niet om de feestverpakte blikjes en doosjes. Het gaat om veel meer. Raadsleden hebben geen baas die met een kerstdoos zijn waardering uitspreekt. Dan maar de kerstdoos zelf, de waardering denken ze er zelf bij.
