Dat deze dag zou komen was onvermijdelijk. Ze wist het. Ze had er ergens wel rekening mee gehouden. Je begint eraan en dan komt het moment dat je hier staat, zo gaat dat. Maar dat moment leek nog zo ver weg. Het was een abstracte datum. Het had nog weken of maanden kunnen duren. Het […]
Tijdens een verkiezingsmarkt, bij het folderen, overkwam het mij voor het eerst. Dat een oudere man mij toebeet: “Jij hoort hier niet in onze wijk! Weg! Naar je eigen land!” Hij zwaaide woest naar de aangereikte folder, die ik van schrik uit mijn handen liet vallen. Het papiertje met mijn vriendelijk lachende foto erop en […]
Ook als je het nooit eerder hebt meegemaakt voelt het vanaf de eerste keer precies zo als alle volgende. Alsof iemand met twee handen je hart grijpt en er keihard in knijpt. En dan loslaat. Je hart, een flubberig zakje in je borst, doet zeer, probeert zich weer te vullen met bloed. Iemand hakt tegelijkertijd […]
Toen ik vanochtend langs de sporthal liep hoorde ik een vader tegen zijn drie kinderen zeggen: “Die mensen, die zijn ook bang!” De moeder voegde eraan toe: “Ze kwamen gisteren aan, ’s avonds, het was donker. Ze wisten niet waar ze terecht kwamen. Het is allemaal onbekend. Ze zijn ook bang. Vooral de kinderen”. Haar […]
Ze dronken bergthee uit kleine glaasjes. Zij hield van die glaasjes. Zij hield ze vast met beide handen, heerlijk warm en wreef met haar duimen langs de versierde gouden rand. De thee had een honingkleurige gloed en dampte sereen. Even was het stil, zij voelde de warme in haar handen en haar borst toen ze […]
Het is zo’n lieve jongen. Rustig ook. Zelfs toen hij op de wereld kwam heeft hij niet gehuild. Een heel klein beetje maar, zachtjes. Het kwam door de schrik, zoveel licht en geluiden. Eerst was alles zacht, geborgen, veilig. Hij hield zijn oogjes nog even dicht, terwijl hij met zijn warm wangetje op mijn borst […]
Het duurt meestal een half uur, vaak korter. Na onrust en hectiek is het rustig. Een soort van windstil-rustig. Iedereen zit op zijn plek, territorium afgebakend. Geen grote beweging meer, kleine duwtjes nog. De juiste houding vinden, een comfortabele zit, balans. En dan klinkt vanaf de achterbank een kinderstemmetje: “Zijn wij er bijna?” Moeder kijkt […]
Wanneer je ze voor het eerst krijgt, weet ik niet. Als je nog niets in de gaten hebt? Als je buik eerst haast onzichtbaar en later steeds boller wordt? Of als pijn overgaat in verrukking en jouw kleintje, slijmerig en verbijsterd, op je buik ligt? Of de dagen erna als je ontregeld, onwennig en gebroken […]